Appingedam 5 dec 2024
Op dinsdagmiddag 3 december mochten 15 leerlingen van de Campus VO Eemsdelta (Rudolph Pabus Cleveringa) en 20 leerlingen van Het Hogeland College Warffum die meedoen aan het programma Junior Company van Jong Ondernemen, zich presenteren aan een professionele jury bestaande uit lokale ondernemers Rients Faber (’t Gouden Appeltje Appingedam), Martijn Mossel (Sporthuis Mossel), Harry Coenen (Koenencom CMCR) en programmamanager van Kansrijke Groningers Annelot Wagenaar. De leerlingen konden met hun pitch startkapitaal verdienen, per groepje variërend van 100 tot 250 euro per onderneming. Het budget was afkomstig van Kansrijke Groningers.

Ultrastickershop aan het pitchen voor de dragons
Leerlingen verrassen de zaal met zeer creatieve ideeën en maatschappelijke betrokkenheid

Als eerste was het de beurt aan Dop-popper, een product waarmee je draaidoppen op flessen makkelijk kunt opendraaien. “Bij het ouder worden, wordt het moeilijker om flessen open te draaien,” aldus de leerlingen. De Dop-popper biedt uitkomst! Deze is in meerdere kleuren verkrijgbaar. Inmiddels zijn er drie prototypes gemaakt, die de leerlingen aan de zaal lieten zien. Jurylid Rients Faber mocht er een uitproberen. De Dop-popper is gemaakt met de 3D-printer van school. “Van het startkapitaal zouden we graag een eigen 3D-printer kopen, want nu moeten we steeds heel vroeg naar school omdat anders de printer bezet is.” De toewijding is er zeker! Het maken van een product kost ongeveer 10 cent, en ze willen de Dop-poppers voor 2 euro per stuk verkopen. “Mooie marge,” vond de jury. “Houden jullie rekening met slijtage van jullie apparatuur?” vroeg Martijn Mossel. Nee, dat deden de leerlingen nog niet. “Waarom zoeken jullie geen contact met flessenfabrikanten?” vroeg Harry Koenen. Je zou een deal kunnen sluiten om de Dop-popper als incentive weg te geven, deed hij een duit in het zakje. Interessant idee, vonden de leerlingen. “Mijn moeder heeft dagelijks moeite met dingen open krijgen, wat een goed idee is dit,” zei Annelot Wagenaar.

Vervolgens was het de beurt aan TidyCord. “Wie gebruikt er weleens technologie?” vroegen de leerlingen. Alle handen gingen omhoog. “Elk apparaat heeft een nadeel: opladers,” gingen ze verder. TidyCord is een kabelorganisator en biedt een veilige opbergtas voor zes laders en een adapter, zodat de kabels niet meer verstrikt raken in elkaar. Het materiaal is spijkerstof en er kan naar wens een logo opgedrukt worden. De leerlingen willen een samenwerking aangaan met Werkplein Pro in Appingedam. Het plan is om de TidyCord online te gaan verkopen. “Waarom niet in winkels?” vroeg Harry.

Martijn vulde aan: “Denk groot, als je fysiek en onlineverkoopt dan heb je twee pilaren.” De leerlingen kregen veel complimenten over hun met AI gemaakte (en zelf bewerkte) logo. “Dat mooie logo mag je de volgende keer groter laten zien, bijvoorbeeld op een poster,” raadde Annelot de leerlingen aan.
Toen verscheen Ultrastickershop ten tonele, een bedrijf dat voetbalstickers maakt. De

inspiratie was ontstaan doordat de leerlingen zelf voetballen bij de voetbalclub van Winsum. Hun doel is “het vergroten van de clubliefde”. Ultiem doel is het aanbieden van nationale en internationale clubstickers, en daarnaast stickers op bestelling. De stickers zijn van hoge kwaliteit en UV- en waterproof. “Hoe ziet jullie businessmodel eruit?” vroeg Harry. Deze moesten de leerlingen nog uitwerken. Martijn raadde hen aan om de marge te verhogen (“dat is belangrijker dan dat ze UV-prof zijn”).

Dan was er Kwartel & co, een bedrijf dat kwartels wil gaan fokken om te verkopen aan poeliers. De leerlingen wonen alle drie op een boerderij in Uithuizermeeden en dit inspireerde hen om iets in deze richting te gaan zoeken. “Is het duurzaam? Heb je nagedacht over dierenwelzijn?” vroeg Harry. Hij raadde ze aan daar rekening mee te houden. Rients zag er wel wat in.

MyLuckyCharm is een bedrijf dat sieraden wil gaan verkopen die je zelf kunt personaliseren met bedels. Het idee is dat het betaalbaarder is dan de huidige concurrentie. Daarbij is er aandacht voor de symbolische waarde van de bedels. De leerlingen hadden al een aantal bedels ontworpen en presenteerden dit ontwerp aan de jury. Een sieraad zou je cadeau kunnen doen aan iemand die je dierbaar is. Er gaat 50 cent per ketting en 30 cent per armband naar Pink Ribbon. De verpakking bestaat uit karton, uit milieuoverwegingen. “Steun MyLuckyCharm want van onze sieraden word je warm!” zeiden de leerlingen in koor. “ Dit kan zo in een radioprogramma of tv-commercial!” aldus Harry. De jury raadde MyLuckyCharm aan om de insteek van de symbolische waarde meer uit te vergroten.

Samengeluk is een bedrijf zonder winstoogmerk. Het idee is om kleding te verkopen. De opbrengst gaat naar eenzame ouderen. “Draag stijl, breng vreugde” is het devies. Wat wordt er vervolgens gekocht vóór de ouderen? “Spelletjes, eten, een shirtje met onze naam erop,” vertelden de leerlingen. “Wij komen zelf persoonlijk ook langs,” legden ze uit. Onlangs hebben ze bejaardentehuis De Mieden in Uithuizermeeden bezocht voor hun bedrijf. Dit viel in zeer goede aarde. Rients: “Jullie winst is ouderen helpen!” Annelot vroeg hoe de leerlingen aan kleding komen. “Het is tweedehands kleding,” antwoordden de leerlingen. Ze bezoeken de ouderen zelf en zouden eventueel wel met vrijwilligers willen werken. “Denk eens aan een maatschappelijke stage,” raadde Annelot hen aan. Eventueel zouden de leerlingen graag een pand willen voor de kledingverkoop.

Capuclicks heeft dé oplossing voor een veelvoorkomend probleem: een capuchon die steeds van je hoofd afwaait tijdens het fietsen. Een soort hoofdband - verkrijgbaar in verschillende kleuren - die met clips bevestigd wordt aan je capuchon houdt je hoofd warm tijdens die regenbui op de fiets! “Het is nog géén bestaand product,” wisten de leerlingen. “Hebben jullie nagedacht over een luchtige hoofdband voor in de zomer?” vroeg Martijn. Rients raadde de leerlingen aan: “Richt je op hardlopers.” Harry zei: “Je kunt Nike bellen! De Stoute sportschoenen aantrekken. En bijvoorbeeld een logo erop zetten. Ik vind het een heel leuk idee!”

Breathe In The Magic vroeg de zaal: “Wie houdt er ook van lekkere geuren in huis?” De leerlingen maken geurstokjes met etherische olie “die duurzaam is en goed voor de gezondheid.” De doelgroep is: volwassen vrouwen. Rituals is waarschijnlijk de grootste concurrent. De leerlingen willen goedkoper zijn dan de concurrent en andere geuren aanbieden. “Hoeveel verschillende geuren zijn er?” vroeg Harry. Sowieso lavendel, vanille en jasmijn, was het antwoord. Uiteindelijk willen ze een “stuk of 8 in de markt zetten.” Rients vroeg: “Hoe lang blijft het hangen? Hoe lang heb ik lol aan het product?” De leerlingen antwoordden dat ze nog in de testfase zitten.

Groenwerk koppelt middels een app en een website vraag en aanbod van tuinapparatuur aan elkaar (zowel particulieren als bedrijven). Ze willen daarbij de samenwerking aangaan met tuinbedrijven. Ze bieden een gebruiksvriendelijke ervaring en hoeven geen winkel te huren. Ze willen alles verzekeren” en “iedereen screenen.” Het verdienmodel werkt op basis van commissies (bijvoorbeeld 20%).“Waarom zou jij als bedrijf die verzekering bij jezelf willen houden?” aldus Rients. Ik vind het idee wel tof wat jij Martijn? Ik wil jouw grasmaaier weleens lenen!”
Ondernemers uit de regio in de jury

In de jury zaten succesvolle ondernemers uit de regio. De vierkoppige jury bestond uit: Rients Faber (’t Gouden Appeltje Appingedam), Martijn Mossel (Sporthuis Mossel), Harry Coenen (Koenencom CMCR) en programmamanager van Kansrijke Groningers Annelot Wagenaar. Rients Faber zit in een Groningse band en runt samen met zijn dochter koffie- en theegelegenheid ‘t Gouden Appeltje in Appingedam (op een prachtige plek vlak bij de hangende keukens). Als jurylid lette hij vooral op de presentatie en het enthousiasme. Wat hem opviel was de hoge mate van maatschappelijke betrokkenheid bij de leerlingen en hun bedrijfsideeën. Martijn Mossel runt een sportwinkel, modewinkel en drukkerij. Als jurylid wilde hij “niet alleen cijfertjes, maar ook vooral horen waaróm je voor iets kiest.” What is your why, zou Simon Sinek zeggen. Harry Koenen heeft een bedrijf in “strategische marketing, creatieve concepten, logo, huisstijl, websites, online marketing, brochures, signing en campagnes.” Als jurylid lette hij vooral op strategie. Annelot Wagenaar is programmanager bij Kansrijke
Groningers, een vereniging die leerlingen uit de regio stimuleert om zich voor te bereiden

op de arbeidsmarkt en ze ondersteunt om daarin 100% kansrijk te zijn. Als jurylid lette zij vooral op de pitch en het bedrijfsidee. De betrokken docenten zijn Ben de Vries, Dorien Meijer, Sylvia Hartjes en Heleen Schuringa namens het Campus VO Eemsdelta in Appingedam, en Myranda Harsveld en Eltjo Smit namens Het Hogeland College Warffum.
Wie heeft het grootste startkapitaal binnen gesleept?

Annelot Wagenaar:” Indrukwekkend wat jullie allemaal hebben kunnen bedenken, top gedaan!” Iedereen krijgt een startkapitaal van ten minste 100 euro. Vier companies
winnen een hoger bedrag op basis van hun pitch en bedrijfsidee. Wie ging er met welke
prijs vandoor? Na uitgebreid overleg kwam de jury tot de volgende conclusie:

Capuclicks was met 250,- euro de winnaar van deze middag! De jury vond het “een heel slim product” waar “goed over nagedacht is.” De leerlingen waren verbaasd, omdat ze het product nog maar heel recentelijk hebben bedacht. “Dat hoor je wel vaker met écht goede ideeën,” vond Harry; dat het als een soort ingeving komt. De jury vond Capuclicks een “product met zeer veel potentie” en

raadde de leerlingen aan om “de mogelijkheden goed te onderzoeken: materialen, lampjes et cetera.”
De tweede prijs, 225 euro, ging naar Groenwerk. Er moet nog wat aan gesleuteld worden, maar het heeft “echt potentie” vond de jury, om daaraan toe te voegen: “Potentie is zacht uitgedrukt.”

De derde prijs, 200 euro, ging naar MyLuckyCharm. “We denken dat jullie heel groot kunnen worden,” vond de jury. Het advies luidde om de symbolische betekenis en het warme aspect verder uit te breiden. De jury vond het een goede pitch!

De vierde prijs, 175 euro, ging naar Dop-poppers. De jury: “We denken dat het heel goed verkocht kan worden.” De pitch moeten de leerlingen nog aan werken, maar de jury is enthousiast over het bedrijfsidee.
Pittige juryvragen en inspiratie van je medeleerlingen

MyLuckyCharm vond de vragen van de jury best pittig, en dan met name: wat maakt jullie product uniek? “We gaven antwoord en toen wilden ze blijkbaar toch nog iets anders horen,” vertelden de leerlingen. “Het is ook de moeilijkste vraag die je kan krijgen,” vond docent van HHC Warffum Myranda Harsveld. Breathe In The Magic vond de juryvragen juist het makkelijkste onderdeel. Bij Groenwerk “liep de spanning wel een beetje op,” vooral omdat ze als laatste aan de beurt waren met het pitchen. “Het verbaast me hoe goed de andere ideeën ook waren,” vertelde een leerling. De pitches inspireerden hem: “Het geeft je een idee van hoe je beter je bedrijf zou kunnen runnen. Sommigen hebben al een eigen kledinglijn met merken erop en weten precies wat ze willen doen. We gaan het nog beter uitwerken!” Het spreken voor een groep vond hij een goede oefening. Een leerling van Dop-popper vond het pitchen leuk om te doen: “Ik was gelijk enthousiast toen ik hoorde dat het kon, ondernemen op school!” Ook de jury was enthousiast. Martijn Mossel vond het “te gek” om te doen: “Ik wou dat ik dit zelf vroeger op school had gehad. Het wakkert echt de winnaars-mentaliteit aan bij de leerlingen!

Dat komt natuurlijk ook omdat er echt geld mee te winnen valt.” Harry Koenen vond het “ontzettend leuk om te doen,” en genoot ervan om “feedback te geven aan de jongere generatie.” Als hij één ding aan de leerlingen zou mogen meegeven wat betreft ondernemen: “Dat je het nooit alleen doet.” Ook Annelot Wagenaar genoot van de middag: “Bedenk maar eens een origineel product. Pitchen is heel moeilijk. Ze doen het toch allemaal maar.” Rients Faber vond het “heel leuk” om in de jury te zitten en was positief verrast over het “maatschappelijke gevoel” dat hij opmerkte bij de leerlingen: “Doppen voor oude mensen, bijvoorbeeld. Dat vond ik opvallend, dat ze zo maatschappelijk meedenken.” Rients vindt het heel belangrijk dat de leerlingen iets meekrijgen over ondernemen: “Wij hadden dit vroeger niet op school. Hoe werkt een winkeltje? Inkoop, verkoop, alles. Dan begrijp je ook dat achter elk product een bedrijf zit. Ik geloof dat, als je dat beseft, je veel bewuster in het leven staat.”
Nieuwsbericht geschreven door: Pamela Wolters
Vereniging Kansrijke Groningers
Het 'Programma Ondernemen' van Kansrijke Groningers maakt onderdeel uit van een viertal programmalijnen (ICT & techniek/ondernemen/talent, loopbaan & ambitie/werk in de regio) die gedurende een hele schoolgeneratie worden aangeboden. Met de opgedane kennis, vaardigheden en ervaring bij leerkrachten/ docenten kunnen deze onderdelen opgenomen worden in de reguliere programma’s van de scholen. Ultiem doel is dat alle 17.500 leerlingen uit de regio 100% kansrijk zijn op de arbeidsmarkt. Het ‘Programma Ondernemen’ wordt mogelijk gemaakt met middelen van het Nationaal Programma Groningen, gemeente Het Hogeland, gemeente Eemsdelta, gemeente Midden-Groningen en gemeente Groningen.
Meer weten over het programma Ondernemen en de andere programma’s van Kansrijke Groningers? Kijk op www.kansrijkegroningers.nl
Comments